zondag 27 oktober 2013

My Boshi


Een half jaar geleden vroeg ik aan mijn moeder of ze me wilde leren haken. Ik zag zoveel leuke, hippe creaties voorbij komen en het leek me een zeer ontspannende bezigheid. Een lang verhaal kort, om de relatie met mijn moeder gewoon leuk en gezellig te houden was het beter om het haakproject op te geven.

Deze zomer deed zich een nieuwe kans voor, een workshop My Boshi haken op het strand. Het klonk idyllisch en dat was het ook, zo in de avondzon op het terras, met groene thee en rosé binnen handbereik. Bijna dan. Want ondanks die avondzon en die rosé bleef dat haken dus heus niet zo eenvoudig als het er uitziet. Ik trok de steken veel te strak aan, het begin bleek een crime en het tellen van de stokjes een groot raadsel. Maar Jeannette bleek een zeer geduldige haakjuf en liet mij van mijn eigen fouten leren. Want als je zo strak haakt kom je natuurlijk gewoon in de problemen bij de volgende tour, daar kwam ik met veel bloed, zweet en tranen ook heus zelf wel achter.

En dat bleek, want dochter paste de eerste muts niet terwijl ik nog meer steken had gemaakt dan nodig voor (volwassen) maat L. En de Beanie was ook eerder driehoekig dan rond, maar toch... Daar was dan mijn eerste haakproject. De smaak heb ik nog steeds te pakken, want inmiddels draai ik mijn hand niet meer om voor zo'n beanie van My Boshi en heb ik er zeker 20 gehaakt. (En is de eerste uitgehaald om ooit weer opnieuw te haken.)

Inmiddels ben ik naar verschillende workshops geweest en heb ik de wildste plannen voor toekomstige haakprojecten, maar My Boshi blijft voorlopig favoriet!


zaterdag 26 oktober 2013

Kikker leest #1

Deze week ontving ik een brief, een handgeschreven brief. Van drie kantjes nog wel. Daar word je toch stil van en een beetje zenuwachtig, zoveel tijd en aandacht voor mij door een volslagen onbekende.

Een mooie brief waarin de schrijfster beschrijft hoe veel ze van lezen houdt en wat haar lievelingsschrijvers zijn. `John Irving is ook een van mijn favorieten`, dacht ik inwendig juichend. Ook attendeerde ze me op het fenomeen `Little Free library`. Bij haar in de buurt al gerealiseerd. Hier (nog) niet. Marije  attendeerde me er al eens op en het lijkt me een erg leuk fenomeen. Ik heb al zitten brainstormen met mezelf over hoe dit eenvoudig te realiseren hier in de buurt. Vooralsnog strandt het idee zelfs al bij het bedenken van een plek, maar dat mijn Kikkervriend mij hier weer op attendeerde is natuurlijk gewoon een teken.

De tips van mijn nieuwste boekenvriendin logen er niet om. Toevallig ook alledrie titels die ik nog niet gelezen had en waarvan ik er twee zelfs niet kende.

De zeldzame vogel van Jostein Gaardes
The Childrens Book van A.S. Byatt
De avonturen van Tom Bombadil  van J.R.R Tolkien

Van alle titels was er een korte beschrijving gegeven en zo kon ik me al een klein beetje bedenken of het iets voor mij is of niet. Ik heb me sowieso voorgenomen om voor 2014 (de lat ligt hoog :-) ) alle Kikkertips te lezen, maar ongetwijfeld pas het ene beter bij mijn voorkeuren dan het andere.

The Childrens Book stond al op mijn lijstje en die gaat dus mee naar huis bij mijn eerstvolgende biebbezoek.
Uit het gedichtenbundeltje van Tolkien had de schrijfster een gedicht bijgesloten. Ik heb het voorgelezen aan dochter en het was enig. Ik ga het proberen op de kop te tikken bij ons antiquariaat. Ik vind het nu al een klassieker die niet mag ontbreken in onze collectie.
De zeldzame vogel is niet een boek was ik snel zou kiezen op een tafel vol boeken, mede daarom misschien wel de interessantste tip van de drie.

Gisteren gingen dus mijn Kikkerpakjes op de post. Ik ben zo benieuwd, wat de ontvangers van mijn post vinden maar ook wat ik nog zal vinden in de brievenbus!

Wordt vervolgd....



vrijdag 25 oktober 2013

Post


Vandaag verstuurde ik post. En niet zomaar post kan ik wel zeggen. Allereerst verstuurde ik een pakje naar de 1-jarige Julian. Helaas lukte het niet om naar zijn feestje te komen, maar een mooi handmade cadeautje past ook wel door de brievenbus.

En die drie enveloppen daaronder? Daarin zitten mijn leestips voor 'Kikker Leest'. Drie boekenliefhebbers uit Nederland en België krijgen morgen mijn mooiste boekentips (drie daarvan dan....) in hun brievenbus.

Zelf mocht ik gisteren al een tip ontvangen van Fotootje Vandaag. Een prachtige handgeschreven (daar heb ik me niet aan gewaagd) brief met daarin veel meer dan 1 tip en op de koop toe het gedicht Olifant van JRR Tolkien. Vandaag las ik het voor aan dochter en ze zag het blijkbaar levendig voor zich want al snel stampte ze met wapperende oren door het huis.

Veelbelovend dus dat 'Kikker leest' en daarbij ook stimulerend op meerdere fronten. Zo is het een fijne schop onder mijn kont om na een periode vol E-pulp (term gepikt van haar ) waar ik heerlijk ontspannen bij in slaap kon vallen, weer vol passie door mijn boekenkast te struinen op zoek naar pareltjes voor de Kikkervrienden en zo ook lang vergeten, ongelezen schatten op te diepen. Zo ben ik nu gestart in Parlami d'Amore en wil ik eigenlijk ook direct mijn eigen leestips weer herlezen. 

En wat is nu een mooiere gelegenheid om mijn blog weer af te stoffen? Precies!


Voor meer info over Kikker Leest, klik op de button in de rechterbalk.




zondag 11 augustus 2013

Vakantie

Wij zijn op vakantie, op een kleine camping in een klein huisje in de schitterende doch overbevolkte Ardèche. Zodra we de camping verlaten worden we overspoeld door Nederlanders. We beperken ons dus tot de hoognodige aanschaf van Franse kaas, wijn en brood op markt of Intermarche en vluchten dan weer terug naar onze cocon van zon en ontspanning.  Wij wanen ons namelijk graag de enigen in het paradijs, samen met passerende vrienden. We verpozen ons dus in de vrijheid van onze immense tuin en op een verlaten strandje aan de rivier. Met als resultaat... Vijf boeken in een week. Vakantie zoals het bedoeld is.

zondag 21 juli 2013

Tropische Boerenkool en Winterwortel

Na een heerlijke dag strand met om het half uur een broodnodige duik in zee (ik was al bang dat het er deze zomer niet meer van zou komen!) zaaide ik vanavond boerenkool en Winterwortel. Ik begreep op de tuin en het www dat ik daar al rijkelijk laat mee was, dus trok ik vanavond mijn potjespers uit de kast en perste 56 potjes. 14 voor de boerenkool en 42 voor de penen.

Laat maar komen die winter, maar wel graag pas in november!

donderdag 2 mei 2013

Waar ben ik....

Nou, letterlijk gezien ben ik inderdaad ook ver van huis... Op vakantie in de hoge, hoge bergen. En nu eindelijk in de zon na alle regen van de afgelopen week (en zelfs sneeuw!).

Maar het bloggen schiet er al enige tijd bij in en het gaat ook nog eens van links, naar rechts en terug.... Wat een voorzienigheid bij het kiezen van de blogtitel een jaar geleden (of is het al langer...).

Waar ik ben als ik thuis ben?  In plaats van kasten op te ruimen, suikervrij te eten en daar hierover te schrijven? Ik ben dan  hier....


En daar schrijf ik ook over, op Zaaien aan Zee.


dinsdag 19 februari 2013

Suikervrij dag 2

Vandaag de tweede dag. Het viel niet tegen. Had me ingesteld op de suikerdip in de middag maar die bleef uit. Misschien beter geluncht vandaag? Of zou het toch die honing in de dressing van gisteren zijn geweest. Ook vanavond voelde ik me een stuk beter dan gisteren, al ben ik wel moe. Heb ook nog een schaaltje yoghurt met sinaasappel extra genomen om 20u.

Vandaag gegeten:

Turkse yoghurt met sinaasappel (citrus en zuivel is zo lekker...)
Bimi met humus, avocado en zalm
spruitjes met kipfilet en champignons!

maandag 18 februari 2013

#20 Colour my books


En toen kwam het er gisteravond opeens van. En heb ik het fijnste opruimklusje wat er bestaat gedaan. Mijn boekenkast. Door mijn E-reader heb ik een heleboel boeken weggedaan, mijn boekenverzameling is dus aardig uitgedund. De kast staan in onze slaapkamer en daarom wilde ik een jaar geleden een rustigere uitstraling. Dat lukt al grotendeels door alle losse troep eruit op te ruimen, maar de finishing touch kwam door het op kleur zetten van de boeken. Nooit geweten dat ik dat in me had. En het resultaat is echt heel fijn om naar te kijken. Nog fijner dan mijn gewone, rommelige boekenkast. Want ook al staat alles netjes, het blijven mijn dierbare boeken. Op kleur of niet.

Suikervrij (bijna dan...)

En toen was het opeens bijna 22:30u. op de eerste dag dat ik geen suiker en alleen koolhydraten vanuit groenten en fruit probeerde te eten.
En het is gelukt. Op de honingdressing van de salade die ik voor de lunch at na dan, maar ik ging `uit` lunchen en ik wilde niet teveel gedoe. Ik vond het eerlijk gezegd al een enorme prestatie dat ik de twee knapperig vers gebakken volkoren en mais broodjes heb laten liggen.

Tot een uur of 14u. voelde ik me volkomen normaal. Daarna werd ik moe en watterig. Dat laatste ben ik nu nog steeds. Daarbij heb ik ook hoofdpijn, maar dat heb ik de laatste weken vaker aan het einde van de dag (mijn bril moet nodig weer gesteld worden bij de opticien, hij is morgen open...).

Het beste moment was er eigenlijk niet, ik vond het leuk om te bedenken wat ik kon eten en hoe dat lekker te maken. Ik had er gewoon plezier in, iedere keer als ik iets bedacht. Daarnaast had ik gewoon een fijne dag, met lieve mensen om me heen en een fijne strandwandeling met lunch toe.
Het moeilijkste moment duurt eigenlijk nog steeds voort. De behoefte om na het diner iets zoets te eten heb ik al zolang ik me kan herinneren. Ik geef daar heus weleens vaker niet aan toe, maar vandaag kan ik ook geen alternatief bedenken. `Normaaal` zou ik op een maandagavond iets van vruchtenkwark oid nemen. Maar dat  `mag` nu natuurlijk niet. Daarom drink ik nu mijn derde kop Chai thee. Dat ruikt in ieder geval naar speculaas.

Dit at ik vandaag:
Griekse yoghurt met zomerfruit (ontdooid uit de diepvries, AH), koffie verkeerd (geen eten maar ook geen standaard drank voor mij, daarom noemenswaardig vond ik. Daarbij dronk ik hem op strand, dat maakte het sowieso fotowaardig.), geitenkaassalade met noten en (fout!) honingdressing (maar zonder brood!), verse ananas, paprika en komkommer met humus dip (zelfgemaakt), omelet met champignons en ui, gewokte spinazie, pijnboompitjes en bosui, handje elite haver.

Verder dronk ik dus liters water, al dan niet met bubbels en Chai thee.

Op naar morgen.  Dan eet ik in ieder geval spruitjes... lekker!


zondag 17 februari 2013

Van links naar rechts...

Met recht de titel van dit blog, past goed bij mij en mijn leven. Iets om soms tegen te vechten, maar het levert ook teveel leuke en mooie dingen op. Dus we houden het maar zo. (Daarnaast is het maar de vraag of vechten tegen zo`n overheersende karaktereigenschap überhaupt kans van slagen heeft.... )

Het was lange tijd stil hier. Het opruimen kwam weer in het verdomhoekje terecht waar ik het bij de start van dit blog uit vandaan had gehaald. Inmiddels hebben we hier een heuse mevrouw die een keer per week komt schoonmaken en ik houd nu al van haar met heel mijn hart. Naast het feit dat ze heel fijn schoonmaakt, is het feit dat er iedere week een schoonmaakprofessional mijn domein betreedt een zeer grote stimulans om de rommel binnen de perken te houden. Twee vliegen in een klap dus.

Toen ik dit blog starte wist ik natuurlijk al een klein beetje dat ik geen 365 dagen kastjes ging opruimen, vandaar de titel waarschijnlijk. Wat ik toen ook al wist is dat ik het schrijven van stukjes voor een (al is het zeer klein...) publiek wel heel leuk vind. Daar ga ik dus vanaf nu weer vrolijk mee verder.

Een waarom nu? Ik start deze week met het afkicken van suikers en `ongecompliceerde` koolhydraten. Geïnspireerd door onder andere `Maar allerminst Saai` en na het lezen van het boek van Amber Alberda vond ik dat het hier voedingstechnisch wel wat bewuster kon. Ook al gebruik ik nauwelijks kant en klaar producten of `pakjes en zakjes`, biologisch is hier bijvoorbeeld nog geen standaard keuze. Daarnaast heb ik flink overgewicht en wil ik daar graag vanaf op een verantwoorde manier. Crashen met bijvoorbeeld Cambridge is soms heel aantrekkelijk, maar ik weet dat ik dan na een jaar echt een probleem heb. De Weight Watchers zijn al jaren mijn beste vrienden (Ik vooral die van hen gok ik, zeker als ik de bedragen die ik naar ze heb overgemaakt op zou tellen.) en uit dat feit alleen al blijkt dat dat voor mij dus ook niet echt werkt.

Een compleet andere boeg wordt het dus voor mij. En ik begin nu, omdat ik vakantie heb. Met de gevreesde suikerdip in het vooruitzicht lijkt dat me wel zo verstandig.

Tot morgen.