Zo ziet het uiteinde van onze eettafel eruit... In principe staan hier twee decoratieve manden waarin enkele lopende zaken opgeslagen kunnen worden. De lopende zaken zijn momenteel duidelijk uitgebreid tot `uit de handgelopen-zaken`.
Eerst maar eens de manden geleegd en gesorteerd. Het sorteren viel niet mee, ik had niet eens zin om te tellen hoeveel verschillende stapeltjes het uiteindelijk zijn geworden.
Zaak was natuurlijk wel dat zoveel mogelijk stapeltjes hun heil elders zouden gaan zoeken en dat is gelukt. Al mijn sieraden, brillen en make up, meteen naar boven. (Waar ze nu nog even bovenop mijn kast huizen, maar daar gaat deze week verandering in komen!). Dochterlief haar haarspeldjes in het daarvoor bestemde doosje. Foto`s in het fotolaatje (ook dat komt binnenkort aan de beurt..). De nieuwe modem die al zeker een half jaar in de mand huist, nu op een duidelijk zichtbare plek zodat ik hem niet kan `vergeten` (Morgen is hij aan de beurt, ik wilde het risico niet nemen dat ik bloedig foto`s heb gemaakt van mijn project en vanavond niet kan bloggen natuurlijk...). Agenda voor 2012, nog niks in geschreven. Zonde, maar in november 2011 kreeg ik een Blackberry voor mijn werk en daar houd ik nu mijn agenda in bij. Wat doe ik er dan nu mee? (Toch nog maar even bewaard uiteindelijk.) En zo nog heel veel meer.
Gelukkig ook een tas met cadeautjes voor een net verhuisde vriendin en een stapel biebboeken. Daar ga ik vandaag meteen korte metten mee maken en dat ruimt qua kubieke centimeters ook direct lekker op.
Ook wat verloren vrienden kwamen tevoorschijn. Zo had ik geïnspireerd door de opruimblogs vorige week dochter haar speelgoed al eens onderhanden genomen. Hierbij hoorde ook het vervangen van lege batterijen zodat ze weer kon koken in haar Ikea keukentje en haar 1-2-3 boerderij weer kon mis gebruiken.
Het varken van die boerderij ontbrak helaas en was niet terug te vinden in haar speelgoedmanden. Dochterlief riep dus luidkeels `Ik mis de vier mama!` en na drie keer `Zet het varken op de groene weide` van de playmobil mevrouw wist ik ook welk dier er bij die 4 hoorde.
Het varken had zich blijkbaar teruggetrokken in een van mijn `lopende zaken manden` en huist nu weer tevreden tussen zijn vrienden.
Na een boel heen en weer geloop, het afwerken van lopende zaken (er lag nog een kraamcadeautje klaar voor verzending, huissleutels van een vriendin en de reeds genoemde verhuiscadeautjes zijn inmiddels ook klaar om te geven), het inplakken van gevonden foto`s (ik was toch bezig en dat fotoalbum stond toch bovenop de manden, kijk maar op foto 1!) Was dit het resultaat.
Inmiddels is het zelfs nog `strakker`, 1 mand is hier namelijk gevuld met tijdschriften die ik nog wilde bewaren. En die staat nu naast de love-seat in de zithoek.
En toen was het tijd voor Koffie en de krant...
(Hoe gek is het dat mijn handen jeuken om ook de trapkast aan te pakken... En het ontbijtkastje... En het dressoir... En de boekenkast... En.....)
Herkenbaar, dat jeuken van je handen. Maar kijk uit voor de "val van de jeukende handen". Dan ga je teveel ineens aanpakken en dan loop je ongewild ineens vast. Elke dag een beetje gaat beter!
BeantwoordenVerwijderenHihi, ik moet lachen om je blognaam :)
BeantwoordenVerwijderenWat werkt het dan aanstekelijk om verder te gaan opruimen he? Zoals je beschrijft dat je de rest ook wil gaan aanpakken. Keep up the good work.
Ik begrijp wel dat je handen gaan jeuken...lastig om er aan te beginnen maar superfijn om het gedaan te hebben!
BeantwoordenVerwijderen