Ondanks dat ik nog vakantie heb (hier twee weken meivakantie, heerlijk), had ik vandaag een cursus. En morgen ook.
Het was een cursus over een onderwerp waar ik al veel van wist. Ik werk al enkele jaren op deze manier. Mijn nieuwe team nog niet, vandaar dat alle teamleden afgelopen periode geschoold zijn. Het leek mijn collega leidinggevende en mij handig dat ik deze cursus ook deed. Dan wist ik precies wat er verteld werd en kon ik daar ook op voortborduren bij de implementatie. Zo gezegd zo gedaan.
Onze cursusleidster bleek een inspirerend mens met een leuke baan als ZZP`er in mijn vakgebied. Nu hebben man en ik de laatste maanden al een paar keer gesproken om mij in te schrijven als ZZP`er. Zo kan ik wat specifieke begeleidingsprojecten starten vanuit huis. Het hoe, wat en waarom bleef allemaal nog wat vaag. Plannen waren er nog niet concreet, in ieder geval niet uitgewerkt.
De cursusleidster vertelde over haar verschillende functies en ik luisterde. Opeens vertelde ze over een onderdeel van haar werk wat me heel erg aansprak. In de pauze spraken we erover en toen, zomaar opeens, wisselden we kaartjes uit, vroeg ze welke regio ik wilde bedienen en hoeveel tijd ik had.
Aan tafel vroeg ik man of het veel tijd kost om me in te schrijven als ZZP mevrouw. En ik merk dat ik heel blij word als ik denk aan deze nieuwe uitdaging. Ik was er blijkbaar meer aan toe dan ik dacht.
mooi he, als opeens alle stukjes op hun plek vallen? Succes!!
BeantwoordenVerwijderenIk sluit me helemaal aan bij Mirjam. Toeval bestaat toch niet?
BeantwoordenVerwijderensoms wijst zich zomaar een weg... Heel veel succes gewenst!
BeantwoordenVerwijderen